15 kwietnia obchodzić będziemy w naszym zborze pamiątkę śmierci naszego Pana i Zbawcy – Wieczerzę Pańską.
Warto już dziś rozpocząć szczególne rozmowy z Bogiem i bliskimi wyznając wszelkie grzechy i niewłaściwe zachowania, które powodowały nieporozumienia, smutek i ból u innych. Jezus powiedział: „Jeślibyś więc składał dar swój na ołtarzu i tam wspomniałbyś, iż brat twój ma coś przeciwko tobie, zostaw tam dar swój na ołtarzu, odejdź i najpierw pojednaj się z bratem swoim, a potem przyszedłszy, złóż dar swój (Mat. 5,23.24)
Nie czekaj do ostatniej chwili. Mamy pełne dwa tygodnie, aby uregulować nasze wzajemne stosunki, a później przyjąć pamiątkę największej pokory i dowodu miłości Bożej okazanej na Golgocie. Z pewnością pragniesz żyć w gronie kochających się nawzajem dzieci Bożych, a nie zagniewanych, obrażonych, skłóconych, nieumiejących wybaczyć grzesznych ludzi.
Niechaj nigdy obraz poszczącego, przychodzącego przed Boże oblicze, wyciągającego rękę po chleb i wino przy pamiątce wieczerzy człowieka nie kojarzy nam się ze słowami Izajasza: „Oto gdy pościcie, kłócicie się i spieracie, i bezlitośnie uderzacie pięścią” (Izaj. 58.4). Niech dowód bycia dziećmi Bożymi objawi się w tym gdy „jesteśmy uczniami Jezusa i mamy miłość wzajemną, a nie tylko o niej mówimy” (J 13,35)
Jan Pawlak